Skip to main content

Ávarp verkalýðsfélaganna í Hafnarfirði árið 2012

By 1.05.2012April 12th, 2019Fréttir, Uncategorized

Ávarp verkalýðsfélaganna í Hafnarfirði á 1. maí 2012.

Fram, fram fylking,. forðum okkur háska frá, því ræningjar oss vilja ráðast á. Sýnum nú hug, djörfung og dug. Vakið, vakið vaskir menn, því voða ber að höndum;..


Já það er ekki um neitt annað að ræða en halda áfram, sýna hug, djörfung og dug. Læra af mistökunum, gera betur, gera öðruvísi, ekki gera eins og árin fyrir hrun, því sú vegferð steypti okkur ofaní þann forarpytt sem við erum stödd í ennþá.

Að horfa um öxl er hollt til að læra af, til að endurtaka ekki það sem illa fór. En það virðist vera að valdablokkir hafi bara færst til, frá útrásararkitektunum sem teiknuð upp blekkingarleik sem kallaður var kænska í viðskiptum, til valdagráðugra stjórnmálamanna sem leggja höfuðáherslu á að bankar, fjármagnseigendur, beri ekki skertan hlut frá borði.

Almúgi götunnar sem hreppti 110% leið lánaniðurfærslna á húsnæði sínu er látin halda að það hafi jafnvel verið gert meira fyrir það en það átti skilið. Hér er allt með öfugum formerkjum. Hvaða ávinningur hlýst af því að koma fólki á kaldan klakann? Og þrátt fyrir hæstaréttadóm um ólögleg gjaldeyrislán þá efast fjármagnseigendur og stjórnmálamenn um til hverra dómurinn eigi að ná og svo eigi nú líka eftir að túlka hann. Eflaust verður hann túlkaður fjármagninu í vil á því er varla nokkur vafi. Verðtryggð húsnæðislán, má minnast á þann óskapnað? Jú það þarf nú sennilega að gera eitthvað fyrir það ólánsama fólk sem tók þá stökkbreyttu peninga að láni en ekki náðist sátt um það á þingi.

Misbeiting valds og auðs hefur aldrei verið meiri. Bankarnir hafa byggt sig upp enda var miljarðatugum  dælt inní þá úr ríkissjóði, sjóði allra landsmanna, og nú geta þeir farið að lána fyrirtækjum aftur og neyslulán bjóðast einstaklingum. Hver þarf eða getur tekið lán þegar innkoma heimilanna dugar ekki einu sinni fyrir nauðþurftum. Hvað er verið að gera hér? Byggja upp gamla ónýta hagkerfið sem hrundi yfir okkur. Það þarf hug, djörfung og dug til að rétta hlutina af. Það þarf að jafna hlut fólks til að geta séð sér farborða á sómasamlegan hátt, ekki gera fólk að þurfalingum.

Það er ekki nóg að tala upp atvinnuástandið, blaðra um að húsnæðisverðið sé á uppleið, sala á nýjum bílum hafi aukist, byggingaframkvæmdir séu að fara í gang aftur, hvaða bull er þetta, trúir þessu einhver? Þó svo að stjórnmálamenn trúi eigin rausi og séu mjög uppteknir að funda með sjálfum sér þá verða þeir að átta sig á því að hinir almennu þegnar þessa lands eru engir vitleysingar þeir vita sínu viti enda eru þeir að takast á við hinn raunverulega vanda sem er að ná endum sama og reyna að lifa af skattpíningar og álögur á meðan ríkisbubbarnir hlúa að sér og sínum.

„Vakið, vakið vaskir menn, því voða ber að höndum“ Svarta hagkerfið blómstrar, rán eru framin, þar er engu eirt, heimili, fyrirtæki, virðingin fyrir einkaeigum fólks og samfélagsins er lítil sem engin, okurlán eru látin óáreitt til unglinga og þeirra sem höllustum fæti standa, svívirðilegar aðferðir í innheimtumálum eru staðreynd, svik og prettir virðast vera sá gjaldmiðill sem samfélagið aðhyllist.

Kjarasamningar náðust loks á síðastliðnu vori eftir margra mánaða karp við atvinnurekendur og ríkistjórnin síðan dregin að samningaborðinu vegna ýmissa mála m.a. í atvinnu og- uppbyggingamálum. En í upphafi þessa árs voru kjarasamningar engu að síður í hættu vegna aðgerðaleysis og vanefnda stjórnvalda í veigamiklum málum en verkalýðshreyfingin og samtök atvinnurekenda tóku þá höndum saman og ákváðu að framlengja samningana þrátt fyrir svikin loforð ríkisvaldsins, ekki þótti forsvaranlegt að láta launafólk vera í óvissu og blæða.

Kjör eldriborgarar hafa ekki hvað síst orðið fyrir niðurskurðarhnífnum. Skattlagningar, gjaldskrárhækkanir, eigna og tekjutengingar jaðra við að vera eignaupptaka hjá því fólki sem lagði grunnin að því að koma okkur út úr moldarkofunum til þess menningarsamfélags sem við búum nú í og þetta eru þakkirnar.

Tölur sýna að atvinnuleysið hefur minkað. Er það vegna þess að störfum hefur fjölgað eða getur það verið að erlendir starfsmenn sem hér voru hafi fullnýtt rétt sinn til atvinnuleysisbóta og séu farnir til síns heima, ásamt því að margar íslenskar fjölskyldur hafa tekið sig upp og flutt úr landi, sér og sínum til bjargræðis. Það skyldi þó ekki vera. Stjórnvöld, sýnið nú hug, djörfung og dug. Brýnasta verkefnið á lokaspretti kjörtímabilsins er að koma hjólum atvinnulífsins af stað, skapa raunveruleg atvinnutækifæri svo einstaklingar og fjölskyldur geti vaxið og dafnað hér á Íslandinu góða.

Launafólk horfum fram á veginn !!

Það er nú einu sinni þannig að til að spara þá þarf að eyða, ekki sóa, heldur eyða í skynsamlegar fjárfestingar sem veitir fólki atvinnu, þannig næst fram auðlegð sem allir græða á. Það eru engin vísindi heldur staðreyndir.  1. maí er baráttudagur verkafólks sem á að sameina okkur í baráttunni fyrir jöfnun lífskjara í sinni víðustu mynd. Við þurfum að standa  saman, snúa bökum saman, þá eru okkur allir vegir færir.

Bjarta framtíð.